Stenozą kanału kręgowego określamy jego zwężenie prowadzące do ucisku struktur nerwowych, co może być przyczyną przewlekłego bólu pośladków i ud, utykania, osłabienia czucia w kończynach dolnych i prowadzić do obniżenia aktywności fizycznej. Najczęściej stenoza kanału kręgowego pojawia się w wyniku postępu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa, będących rezultatem naturalnego procesu starzenia.
Za postęp choroby odpowiedzialne są zmiany następujące w obrębie wielu elementów kostnych i tkanek miękkich kręgosłupa – obniżenie i zmiany zwyrodnieniowe dysku, pofałdowanie więzadła żółtego, przerost torebki stawowej i wyrostków stawowych.
Zwężenie światła kanału kręgowego może prowadzić do ucisku na worek oponowy lub opuszczające kanał kręgowy w otworach międzykręgowych korzenie nerwowe. Choroba dotyczy najczęściej dolnego lub górnego odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Do najczęściej występujących objawów choroby należą:
Zazwyczaj objawy zmniejszają się przy pochyleniu do przodu lub po krótkim odpoczynku w pozycji siedzącej, na skutek odciążenia struktur nerwowych. Objawowa stenoza kanału kręgowego dotyczy zazwyczaj pacjentów w wieku powyżej 50 roku życia, jakkolwiek w rzadkich przypadkach może pojawiać się u osób młodszych, zazwyczaj w związku z wrodzonym wąskim kanałem kręgowym.
Odpowiednio dobrane leczenie zachowawcze wykorzystujące odpoczynek, ortezy ortopedyczne, fizjoterapię oraz farmakoterapięmoże przynieść pozytywny efekt, szczególnie w początkowej, mniej zaawansowanej fazie choroby. Jeśli objawy choroby nasilają się mimo zastosowania nieoperacyjnych metod leczenia, należy rozważyć wykonanie zabiegu operacyjnego.
Bezwzględnym wskazaniem do leczenia chirurgicznego są postępujące objawy neurologiczne, w tym zespół ogona końskiego objawiający się zaburzeniami kontroli oddawania moczu i kału oraz funkcji seksualnych, jak również osłabienie siły mięśniowej i czucia w obrębie kończyn dolnych.
Celem leczenia chirurgicznego jest odciążenie uciśniętych struktur nerwowych. Zabieg polega na usunięciu przerośniętych struktur kanału kręgowego, będących przyczyną ucisku na rdzeń kręgowy i korzenie nerwowe.
Zabieg można wykonać sposobem fenestracji, a więc wykonania otworu w więzadle żółtym, usuwając hipertroficzne torebki stawów międzywyrostkowych, osteofity kostne, nadmiar więzadła żółtego i częściową resekcję blaszek łuków kręgowych.
Przy współistniejącej niestabilności operowanego segmentu niezbędna może okazać się stabilizacja z użyciem śrub przeznasadowych i implantów międzytrzonowych. Zmiany zlokalizowane na wielu poziomach zmuszają nierzadko do rozszerzenia zakresu zabiegu operacyjnego.
Jeżeli zmiany w obrębie kanału kręgowego związane są głównie z obniżeniem przestrzeni dyskowej i wypukliną dyskową na przedniej powierzchni kanału oraz pofałdowaniem więzadła żółtego w jego tylnej części, rozważyć można mniej inwazyjny sposób leczenia, polegający na umieszczeniu specjalnego sztywnego implantu pomiędzy wyrostkami kolczystymi w tylnej części kręgosłupa.
Bądź na bieżąco