Odwiedź nas również na:
Zabieg polega na umieszczeniu między dwoma sąsiednimi wyrostkami kolczystymi kręgów (strukturami wyczuwalnymi na plecach w linii pośrodkowej) implantu rozwierającego, powodującego zmniejszenie ucisku struktur nerwowych, odciążenie krążka międzykręgowego i stawów międzykręgowych.
Głównym wskazaniem jest tak zwana miękka stenoza kanału kręgowego, czyli jego zwężenie spowodowane przerostem tkanek miękkich, więzadła żółtego – struktury łączącej dwa sąsiednie łuki kręgowe. Objawami stenozy jest chromanie neurogenne, czyli ból i osłabienie kończyn dolnych nasilające się podczas chodzenia. Objawy ustępują podczas siedzenia, kucania oraz w pozycji leżącej. W wybranych przypadkach tego typu stabilizację stosuje się jako uzupełnienie zabiegu discektomii lędźwiowej.
Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, na brzuchu. Operowany poziom identyfikowany jest przy pomocy śródoperacyjnego badania RTG kręgosłupa lędźwiowego. Na operowanym poziomie, po nacięciu skóry (około 5 cm), odwarstwieniu (odsunięciu) mięśni przykręgosłupowych, chirurg nacina więzadło łączące 2 sąsiednie wyrostki kolczyste i w powstałej przestrzeni umieszcza implant międzykolczysty.
Do zabiegu pacjent zostaje dopuszczony po uprzedniej kwalifikacji przez anestezjologa. W tym celu niezbędne jest wykonanie poniższych badań:
Przed każdym zabiegiem wykonywanym w znieczuleniu o gólnym, pacjent musi być na czczo. Zabrania się jedzenia na 6 godzin, a picia n a 4 godziny przed operacją.
Czas przyjęcia do szpitala określany jest indywidualnie, zazwyczaj należy zjawić się w szpitalu rano w dniu operacji lub wieczorem dzień przed operacją. Należy posiadać przy sobie aktualne badania obrazowe (RTG, TK, RM), jeśli nie znajdują się one w archiwach szpitala. Dodatkowo należy posiadać zapas przyjmowanych stale leków oraz rzeczy osobiste: dowód osobisty, piżamę, kosmetyki, ręcznik, klapki.
Niezbędna jest zmiana dawkowania lub zupełne odstawienie leków antykoagulacyjnych przed operacją. Decyzja zostaje podjęta przez anestezjologa lub internistę. Poszczególne preparaty należy odstawić:
Czas hospitalizacji: 1-2 dni
Następnego dnia rano pacjent jest pionizowany w asyście lekarza lub fizjoterapeuty. Przy wypisie ze szpitala pacjent otrzymuje kartę informacyjną dotyczącą operacji i hospitalizacji wraz z zaleceniami, receptą na leki przeciwbólowe i informacją o datach usunięcia szwów i kontroli pooperacyjnej. Szwy usuwane są po ok. 10-14 dobach od operacji.
Bardzo ważne jest świadome poruszanie się i oszczędzający tryb życia dla kręgosłupa. Należy unikać skłonów, schylania się i nagłych ruchów skrętnych. Odradza się jazdę samochodem jako kierowca przez 6 tygodniu po zabiegu. Niewskazane jest także podnoszenie i dźwiganie większego obciążenia w tym czasie.
Przed operacją warto jest przygotować dom tak, aby poruszanie po zabiegu sprawiało jak najmniejszą trudność. Niezbędne rzeczy należy umieścić na wysokości umożliwiającej sięgnięcie po nie z pozycji stojącej – dotyczy to zarówno produktów spożywczych w kuchni i w lodówce jak i kosmetyków w łazience.
W procesie usprawniania i powrotu do pełnej aktywności istotne miejsce zajmuje odpowiednia rehabilitacja. Zasadność fizjoterapii, termin jej rozpoczęcia, częstotliwość i czas trwania określa lekarz prowadzący. Dla powodzenia terapii niezwykle istotna jest bliska współpraca lekarza i fizjoterapeuty.
Powrót do pracy zależy w dużym stopniu od rodzaju zabiegu, przebiegu rekonwalescencji i specyfiki wykonywanego zawodu i wynosi zazwyczaj od 6 do 12 tygodni. Powrót do pełnej aktywności fizycznej i uprawiania sportu zazwyczaj nie przekracza 3 miesięcy.
Kolejne wizyty kontrolne są zalecane indywidualnie przez lekarza prowadzącego, najczęściej w schemacie 6 tygodni, 3, 6 i 12 miesięcy od operacji. Ocena stabilizacjii zrostu kostnego odbywa się zazwyczaj na podstawie kontrolnych zdjęć RTG. W wybranych przypadkach lekarz prowadzący zleca wykonanie kontrolnego MR lub TK.
Bądź na bieżąco
