Odwiedź nas również na:
Umów się online
Znajdź Specjalistę - button

Skolioza

Skolioza

Skolioza jest chorobą, którą najczęściej rozpoznaje się w wieku młodzieńczym lub w dzieciństwie. Skolioza charakteryzuje się bocznym skrzywieniem kręgosłupa w kształcie litery S lub C, któremu towarzyszą zmiejszenie lub zwiększenie krzywizn w płaszczyźnie strzałkowej (gdy oglądamy pacjenta z boku) oraz rotacja kręgów, co może prowadzić do powstania garbu żebrowego w odcinku piersiowym.

Nieleczone skrzywienia kręgosłupa mogą się pogłębiać, przyczyniając się do szybszych zmian zwyrodnieniowych i dolegliwości bólowych, a duże deformacje mogą prowadzić do znaczącego zaburzenia wydolności serca i płuc.

Podział

Najczęściej występujące deformacje kręgosłupa to skolioza idiopatyczna i skolioza wrodzona. Skrzywienia wrodzone pojawiają się w wyniku zaburzeń rozwoju kręgów w okresie płodowym, podczas gdy częściej rozpoznawana skolioza idiopatyczna nie ma uchwytnej przyczyny.

Skoliozy idiopatyczne dzielimy w zależności od momentu rozpoznania choroby na:

Skoliozami dziecięcymi nazywamy skrzywienia rozpoznane do 3 roku życia. Są one częstsze wśród chłopców. Niektóre z nich zmniejszają się w trakcie wzrostu, inne mogą pogłębiać się znacznie w krótkim czasie. Skoliozy młodzieńcze rozpoznajemy w wieku od 3 do 10 lat i są one częstsze wśród dziewcząt. Ze względu na duże ryzyko progresji, często wymagają leczenia operacyjnego. Zdecydowanie najczęściej spotykanym typem skoliozy jest skolioza idiopatyczna wieku dorastających, rozpoznawana od 10 roku życia do uzyskania dojrzałości, występująca znacznie częściej u dziewcząt. Zazwyczaj skrzywienie staje się widoczne podczas skoku pokwitaniowego i wtedy również istnieje największe ryzyko szybkiego narastania deformacji.

Diagnostyka

Wczesne rozpoznanie skoliozy zwiększa szanse na skuteczne zapobieganie progresji deformacji. Istotnym elementem postępowania diagnostycznego jest zebranie dokładnego wywiadu rodzinnego i historii medycznej pacjenta. Informacja o wieku pacjenta i rozpoczęciu dojrzewania płciowego, pozwala na precyzyjniejsze określenie potencjału wzrostu kręgosłupa oraz ryzyka narastania deformacji.

Każdy pacjent ze skoliozą powinien zostać poddany badaniu klinicznemu, w którym ocenia się istniejące skrzywienie kręgosłupa, ustawienie miednicy i barków, zniekształcenia klatki piersiowej, jak również zaburzenia statyki kręgosłupa oraz objawy neurologiczne. Kolejnym etapem procesu diagnostycznego pacjenta ze skoliozą jest ocena badań obrazowych. Za podstawowe badanie, pozwalające na ocenę stopnia skrzywienia (tzw. kąt Cobba), balansu kręgosłupa i potencjału dalszego wzrostu kostnego, są zdjęcia rentgenowskie całego kręgosłupa w projekcji przednio-tylnej i bocznej na stojąco, wykonywane na specjalnej kliszy.

W przypadku skolioz wrodzonych widoczne mogą być anomalie budowy poszczególnych kręgów. W celu dokładniejszej oceny skrzywienia, potrzebnej m.in. w planowaniu op eracyjnym, lekarz może zalecić wykonanie dodatkowych badań RTG lub badania MR i TK.

Leczenie skoliozy

Plan leczenia deformacji kręgosłupa zależy od całościowej oceny pacjenta kształtowanej w oparciu o wiek, wywiad chorobowy i rodzinny, badanie kliniczne, stopień dojrzałości tkanki kostnej, typ i wielkość skrzywienia oraz oczekiwaną progresję deformacji.

Niewielkie skrzywienia, w których nie spodziewamy się znaczącej progresji, mogą wymagać tylko obserwacji oraz okresowych badań kontrolnych. Na tym etapie rozważyć można zastosowanie fizjoterapii.

Przy skrzywieniach pomiędzy 20-40° często postępowaniem z wyboru jest zastosowanie gorsetu do leczenia skolioz. Należy pamiętać o tym, że celem zastosowania gorsetu jest przeciwdziałanie progresji deformacji, nie zaś wyleczenie choroby.

Niektórzy z lekarzy uzupełniają leczenie gorsetem ćwiczeniami, które mają za zadanie rozluźnić tkanki i zwiększyć podatność kręgosłupa na korekcję.

Jako generalną zasadę przyjąć można, że skrzywienia o wartości 45- 50° są wskazaniem do wykonania zabiegu operacyjnego. Celem leczenia operacyjnego jest zmniejszenie deformacji oraz zapobieganie jej progresji. Zazwyczaj zabieg polega na korekcji skrzywienia przy pomocy metalowego instrumentarium, które stabilizuje kręgosłup do czasu uzyskania zrostu kostnego i usztywnienia kręgosłupa.

Niezależnie od zastosowanego sposobu po stępowania, podstawą osiągnięcia satysfakcjonującego wyniku jest ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza specjalisty prowadzącego leczenie lub obserwację.

Bądź na bieżąco

Wyrażam zgodę na przesyłanie do mnie drogą elektroniczną przez Centrum Medyczne Gamma Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie informacji handlowych, zgodnie z Ustawą z dn. 18 lipca 2002 roku o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2002 r., Nr 144, poz. 1204 z późn. zm.). Informacje o administratorze danych osobowych
© Copyright 2024 CM gamma | Polityka Prywatności
close
Potrzebujesz więcej informacji?
Oddzwonimy do Ciebie

    Zostaw numer
    oddzwonimy!
    Zadaj pytanie
    Wyślij zapytanie
    na interesujący Cię temat...